Cikël poetik nga Gentjan Hasanas

 

 

Loti im

 

Loti im
nuk ka përmasa gjeografike
si përmbytja e tokave të bukës,
as plogështinë e beharit
të Norvegjisë.

Errësira ime
nuk është e dukshme,
Nuk është si eklipsi

As boshësia
s’ka lidhj me shpendët që ikin në dimër
e zbrazin qiellin.

Dhimbja ime
është e vogël, e padukshme.

Filloi aty…
në cepin e buzës tënde,
që nuk qeshi sot.

Dhe ma shkatërroi botën.

 

…(volos..4..5..16.(

 

 

 

Jetimi

 

Ka vezë që mbeten jetime
në krahët e mollës,
kur… ”ama” nuk u kthye më…

Krisma e një pushke pikëloj
shkëmbin me bojë

Bashkë me burbuqet çelën
dhe vezët
e kështu…
kur ”ata” lindën
”mëmë”, i thërritën mollës…

 

…(volos..7..12..15.(

 

 

 

***

 

Monedha
në dorën e udhëtarit,
është mollë.

Violina
e lypsarit
shkund degët.

…(volos..20..3..16.

 

 

 

Korrespondenca

 

Mbi kutinë postare
gjeta një harabel.

Druaj ta marr…
mos eshte letra e dikujt tjetër,
unë s’pata miq me kaq finesë…

…(volos..26..10..15.(

 

 

 

***

 

O Zot!
Ujqërve desha t’u jepja një ditë fjalën.

Të shprehin
ngazëllimin kur vallëzojnë me dëborën.

Se unë
për mallin nuk di të shkruaj, lunatikja ime!

Veç
të gjunjëzohem poshtë hënës.

E ujku të më japë klithmën…

 

 

…(volos..24..10..16.(