The lonely cyclist
the cyclist with his back and head bowed
pedals through the fog
cars glide past him
he pedals and pedals and pedals
only sees what is right in front of him
night is falling
lights in the street switch on
blurred white-yellow bulbs with low visibility
it all seems worth nothing and of little help
but the cyclist accelerates his pedalling movements
on his way to home his own fireplace
De eenzame fietser
met gebogen rug en hoofd trapt de fietser
door de mist
auto’s glijden langs hem heen
hij trapt en trapt en trapt
ziet alleen wat vlak voor hem is
avondschemering zet al in
lampen langs de straat gaan aan
wazige witgele bollen licht met weinig zicht
het lijkt allemaal niets waard
maar de fietser versnelt zijn trapbewegingen
op weg naar huis naar eigen haard
Hannie Rouweler
Posted in: POEZI
agronsh
drpragyasuman
January 22, 2020
nice poem with beautiful imagery….