Poezi nga Maram al-Masri
Unë jam e përjetshme
Nuk jam e re dhe s’do të jem kurrë e vjetër.
Unë i përkas një tribuje grash
që kanë të qeshuren e vajzave të vogla dhe zgërllimën e pafytyrë të plakave,
flokë të gjatë, të lirë, dhe sy të lashtë si Toka,
ku bukuria e brëndshme nuk mbaron.
Motra të burrave që kanë shpirtin e ujkut dhe të shqiponjës,
liliputë të gëzueshëm që kurrë nuk kanë ndalur së luajturi.
Qënie që përshkojnë kohën, në lëvizje të vazhdueshme,
djegur nga kurioziteti.
Unë nuk kam dhe nuk do të kem kurrë moshën që tregojnë dokumentat,
sepse nuk jam e re dhe nuk do të jem kurrë e vjeter.
Unë jam e përjetshme.
Io sono eterna
Non sono giovane, e non sarò mai vecchia.
Appartengo ad una tribù di donne che possiedono il riso delle bambine e il ghigno insolente delle vecchie,
capelli lunghi e liberi, e occhi antichi come la Terra,
dove la bellezza interiore non finisce.
Sorelle di uomini che hanno lo spirito del lupo e dell’aquila,
gioiosi folletti che non hanno mai smesso di giocare.
Esseri che attraversano il tempo, in costante movimento,
ardenti di curiosità.
Non ho e non avrò mai l’età che indicano i documenti,
perché non sono giovane e non sarò mai vecchia.
Io Sono Eterna.
Maram al-Masri
Përktheu në shqip Juljana Mehmeti
