Poet simbolist bullgar. Pati një jetë të trazuar, gjë që la gjurmë edhe në krijimtarinë e tij. Në fillimet pati qasje ndaj realizmit, por më pas vazhdoi me rrymën e simbolizmit. U martua me njërën nga admirueset e tij, por xhelozia e saj ia nxiu jetën të dyve; në fillim vrau veten ajo, më pas edhe ai, por në fillim mbeti i verbër dhe më pas vdiq. Ja një poezi nga poeti i njohur bullgar:

 

 

 

Në prehrin e natës shpirti im dremit:

mos e zgjoni.

I huaj për të gjithë,

në këtë botë jetim endacak,

ndoshta vdes në prehrin e saj këtë natë:

mos e zgjoni!

 

Nën pelerinën sjellë nga engjëjt – yje

nata e ruan, e mallëngjyer.

E trishtë pas gjoksit e shtërngon,

si të sëmurë e ledhaton,

me të sajën pelerinë, që duke qarë sollën yjet,

nata e ruan, e mallëngjyer.

 

Symbyllur fle jetimi, imi shpirt,

dhe në gjumë buzëqesh, ëmbëlsisht.

Dhe nata hesht,

përkulet e pa frymë mbetet kur sheh:

me sytë mbyllur jetimi vdiq

dhe qetë buzëqesh, ëmbëlsisht.