Poezi në dy gjuhë (shqip- italisht ) nga Agim DESKU
Ç’farë nuk është thënë këtë mbrëmje
Çfarë nuk është thënë këtë mbrëmje
Sonte lexoj diçka të bukur mes rreshtave
Ëndrrën e syve tuaj që është bërë pikturë
Varur në mur si lirikë e mbrëmjeve me hënë
Edhe në mes shpirtit tim e varur sikur flet më mua.
Sa e bukur kjo ëndërr edhe pse nuk i dua më ëndërrat
Sonte rri zgjuar e flas me këtë pikturë
Të varur në mur dhe në shpirtin tim
Të dytë flasim bashkë vargut tim.
Që Ti, ma bën hyjnor,e ku më gjën këtë frymëzim
E më falë fjalë që shpejtojnë zemrën e mbyllin spitale
E hapin lulishte me lloje aromash si dashuritë hyjnore
Që edhe zoti vetë një ditë, secilin e bekon dhe uratë i jep.
Ndërsa ne të dyve na dërgon në parajs aty ku fillojnë puthjet
Aty ku të kërkoja me vite e ja se si na gjeti përendia
Sonte jemi të bekuarit e zotit ,pa mëkate të kësaj bote
Sonte e gjetëm dashurinë e vetme ,ëndrrën e kërkuar vite e vite.
Nëpër secilin varg poeti,nëpër secilën shpirt të Tij
Dhe në këtë mbrëmje asgje nuk është thenë për TY
Të gjitha fjalët e bukura janë zënë mes veti
Secila lufton me vetën për vargun e poetit.
Në dyluftim kanë marr shpirtin e tij,
Ëndrrën dhe dashurinë e vargut
Kanë edhe frymëzimin Tënd mike,
Kanë dashurinë e parë që e ruanjnë kujtim.
Për secilin varg që e shkruajnë me shpirt e zemër
Se sonte jam poeti YT,jam vargu yt,
Që poetin e mbyet kjo ëndërr
Dhe nuk i do më ëndërrat,do ti djegë.
Një ditë në zjarrin e puthjeve
Sonte mbeti vetëm frymëzimi ynë
Bashkë me poetin që rri zgjuar këtë mbrëmje
Nën tingujt e këngës sate e të ndriqimit të hënës.
Që di të ndriqon vetëm dashurinë e parë
Që rri vetëm afër zemrës sate
Dhe vulos bashkë me secilin varg
Me shkronja ari,eh sa bukur shkruhet emri Yt.
Emri,Yll,ka shumë ,në qiell janë
Janë sa dashuria ime që ndjej për ty mikja ime
Si zjarre që presin cunamet te shuajnë flakën e ndjenjave tuja
Dhe ja që edhe vijë të rri dritareve të pasqyrës sate.
I zgjuar deri në mengjesin e ardhshëm pranveror
Që lulet presin të qelin si dikur buzëqeshjeve tona
Kur unë e ti u këndonim idilave
Të atyre pejsazheve të bukurive përrallore.
Dhe ja erdhi mrekullia e ime që vetëm zoti di të krijojë
Një dritë në fund të dritarës sime.
Che cosa non e detto questa sera
Stasera leggo qualcosa di bello tra i versi
il sogno degli occhi tuoi che e fatto come un quadro
appeso al muro come lirica delle sere con la luna
e in mezzo dell’ anima mia,appeso come se dormisse con me
che bello! questo sogno, anche se non amo piu’i sogni
stasera resto sveglio e parlo con questo quadro
appeso al muro e nell anima mia.
Insieme parliamo nei miei versi
che tu gli fai divini, dove trovi l’inspirazione
e mi hai donato le parole che salvano ilcuore e chiudono gli ospedali
e aprono i giardini con tante arome come gli amori divini
che anche il Dio stesso un giorno ad ognuno benedisce
invece a noi due ci manda in paradiso li’ dove cominciano i baci
li’ ti cercavo negli anni,vieni ed ecco come ci si trova il signore.
Stasera siamo dei benedetti dal signore senza i peccati di questo mondo.
stasera abbiamo trovato l’unico amore,cerchato in anni interi
tra ogni verso del poeta,tra ogni sua anima
e in questa sera niente per te non e’ detto
tutte le belle parole hanno litigato tra di loro
ognuna lotta con se stessa nel verso del poeta
in un duello hanno preso la sua anima,il sogno e l’amore dei versi
hanno anche la tua inspirazione ,amica
hanno il primo amore che custodiscono come ricordo
per ogni verso che scrivono con anima e cuore
se stasera sono il tuo poeta ,sono il tuo verso
che questo sogno soffoca il poeta
e non vuole piu’ i sogni , gli brucera’
un giorno nel fuoco dei baci
stasera e’ rimasta solo la nostra inspirazione
insieme al poeta che sta’ sveglio in questa sera
sotto i suoni della tua canzone e il splendore della luna
che ti fa brillare,solo con il primo amore
che sta’ solo vicino il tuo cuore
e che timbra insieme ogni verso
con lettere d’oro,come si scrive bene il tuo nome
il nome Stella…..ha,molti, nel cielo sono,
sono quanto amore che sento per te amica mia
come i fuochi che aspetano i Tsunami che spengono il fuoco dei tuoi sentimenti
ed ecco che vengo a stare nelle finestre dell’ tuo specchio,
sveglio ,fino alla nuova mattina della primavera,
che i fiori aspetano di sbocciare come una volta nei nostri sorrisi,
quando tu ed io cantavamo agli idoli di quei paesaggi delle bellezze favolose
ed ecco e’ arrivata la mia meraviglia che solo il Dio creo’.
Una luce in fondo della mia finestra.
Kënga e heshtjes
Nga vie kjo këngë
Nga cili det frymëzimesh më vie
Mëthuaj ,ty të pyes mike
Të dytë jemi pranë pasqyrës.
Presim të vijnë fjalët
Degjojmë heshtjen
Bashkë me Mocartin
Të tretë këndojmë.
Vargjet ikin me TY
Bota sillet rreth meje
Unë shkruaj poezinë tënde
Lexoj çfarë të thot zemra.
Herë bëhëm mbret i kësaj mbretërie
Që më pushton e më prangos mendimin
Me fundos cunameve të Niagares
Të përmbytëm për një çast valëdrinit tim.
Duke kërkua prap ëndrrat,
Jonuk dua të më humbasin
Janë të vetmet që më sjellin kujtimet tua
Dashurinë e zjarrtë te zemrës.
Që nuk di te ikën nga kjo botë
Por rri më mua në secilin varg më flet
Më buzëqesh,më puth nga largë
Është ky vargu YT apo imi nuk e di.
E di që me vite e prita këtë varg të gjallë
Është edhe këngë e heshtjes
Që degjohet nëpër avenytë De La Pari
Mbrëmjeve kopshtiti tënd apo atij të shpirtit.
Herë të ëndërrave
Më falë mike i dua prap ëndrrat e mia
Të lutëm falama një ëndërr plot puthje që më djeg si zjarr
E më dërgon ferrit të Dantës.
Aty ku pres dhe përkulëm unë princi i kësaj bote
I gozhduar në njëmijë gozhda vetëm pse u bëra kryeneq
Pse të deshta vetem TY,pse të prita me vite
Pse nuk dija të urreja dashurinë.
Pse u bëra më i krisuri i kësaj bote ,
I vargjeve që janë frymëzimi yt besnik
Që nuk vdes pa këtë ëndërr
E di shkova largë ,më dërguan cunamet.
Në shpirtin tënd u gjenda përballë dashurisë tënde
Përqafimit të lotit tim,sa afër kishe qënë
Nuk e dija është kohë që vjenë më mua
Dhe ikë kur kam gjumë,kur kam uri.
Kur kam ejtje më ikën,pse,pse
Asnjëri nuk e di cila është dhimbja ime
Cila është lumturia,cila është bota e kësaj nate
Që vetëm dëgjon dhe në heshtje më mërr pranë.
Më përqafon kujtimin tim,
Sae bukur është jeta me TY
Sa ëngjëll bëhesh sonte
Sonte të veshi me fustan nusërie.
Të veshi më buzëqeshen time
Dhe të falë secilin varg që e shkruaj sonte
E di edhe ti, qëje frymëzim i heshtjes
Ku më dëgjon tregimin tim që e marr për pak kohë.
Sonte e krahasoj emrin tënd me Doruntinën
E secilës kohë që ikën bashkë me kujtimet tona.
LA CANZONE DEL SILENZIO
Da dove arriva questo canto
Da quale inspirazione arriva
dimmi tu, a te chiedo amica.
Tutti e due siamo vicino allo specchio
aspetiamo che arrivano le parole
ascoltiamo il silenzio
insieme a Mc Cartin
tutti e tre cantiamo
e i versi vano con te
Il mondo gira atorno a me
io scrivo la tua poesia.
Leggo cosa mi dice il cuore.
A volte divento il re di questo regno
che mi occupa e mi catena il pensiero
mi affonda nei Tsunami di Niagara
mi immergo per un attimo nel mio Valedrini
cercando ancora i sogni
no,non voglio che si perdono
sono le uniche che mi portano i tuoi ricordi.
L’amore passionale del mio cuore
che non sa andare da questo mondo
ma sta’ con me ,in ogni verso ,mi parla
mi sorride, e mi bacia da lontano
e’ tuo questo verso o il mio non lo so
lo so da tanti anni aspetavo questo verso vivo.
E una canzone del silenzio
che si ascolta in Aveny della Pari.
Le sere nel tuo giardino quello dell’ anima
a volta dei sogni
mi perdoni amica,voglio ancora i miei sogni
ti prego un sogno pieno di baci,che mi bruciano come il fuoco
E mi manda nell’ inferno di Dante
li’ dove aspetto e mi inchino io, il principe dell mondo
inchiodato in mille chiodi,solo di essere stato testardo.
Perche’ l’amavo solo te,perche da tanti anni ti aspetavo
perche’non sapevo di odiare l’amore
perche’ sono diventato il piu’ pazzo di questo mondo
dei versi che sono il tuo piu’ fedele inspirazione.
”
Che non muore senza questo sogno.
Lo so andai lontano,mi mandavano i Tsunami
nella tua anima mi trovo di fronte al tuo amore
l’abbraccio della mia lacrima ,quando vicina mi sei stata
non lo sapevo e’ un tempo che arriva con me
e sei andata quando ho fame quando ho sete
qual’ e’ la felicita’, qual’e’ il mondo di questa sera
Che solo ascolta in silenzio e mi prende vicino
mi abbraccia il mio ricordo
che bella e la vita con te
che angelo diventi stasera
stasera indosi un abito nuziale
ti vesto con il mio sorriso
e ti dono ogni verso che scrivo stasera
lo sai anche tu ,di essere l’inspirazione del silenzio
e senti il mio raconto che lo prendo per un po’
stasera paragono il tuo nome con la Doruntina
di ogni tempo che va insieme ai nostri ricordi.
Choose a sticker or emoticon.
Shum me pelqen sa qe futem nete dhe deshiroj prap dhe prap ta lexoj shuuum her ..suksese per poetin e madh dhe liridashes…