Poezi nga Fitore Doma
Të dua vetëm ty
Të dua vetëm ty
Ti këtë gjë po e kupton
Malli po më mbyt
Kurr nuk të harroj
Dhe vete e them
dhe shum e besoj
Do te takoj një ditë
Por shum të dashuroj
Malli me kish tretur
Pata koh qe stë kisha parë
Letrat qe mi ke shkruar
I mbaj gjithmon në sirtarë
Imagjinoj fytyrën tënde
Se një ditë do të vish
Kthehu zemër po të pres
Po të pres me pa durim.
Loti i saj
Po më shoqëron loti dhe vetmia
Brenga dhe errësira
Terr më eshtë bërë ddrita
Ti po largohesh nga ëndat e mia
Zemër ti më dëgjon
Ishe i vetmi në këtë bot
Që ta fala ndjenjën time
Pa pengesa pa mashtrime
Edhe dielli ,sdo tmë ngrohi
Se e kupton se për ty po vuaj
Po më shoqëron vetëm loti
Që kur nga un je larguar
Te Zoti kam shpres
Te Ai kam me u fal
Zemra ime e brngosur
Kujtim mbetet ,vetëm loti i saj.
Njerëzit na ndanë
S’dua ti kujtoj
Me kujtimet tona të mbetura
Më pikon loti në faqe
Nga ndarja jonë e pa kuptuar
Na ndan njerëzit mua dhe ty
Nuk erdhi ndarja nga ty dhe mua
Nuk të kam parë me sy
Malli për ty më është shtuar
Pse dua të kem mall
Ku bashk jemi të lënduar
Na ndan pa faj
Dhe pse ne të dy ishim shum të dashuruar
Ike larg nga ndarja jon
Po jeton larg zemrës time
Erdhi ajo ditë dhe u ndam pergjithmon
Na mbeti nje mall dhe shum kujtime
Mes lotëve të kujtoj
Mes mallit të ndjej pran
Dhe pse smundem që të harroj
Por në zemër ty të kam
Pse
Pse dëgjove fjalët e botës
Pse sbeje sikur doje vetë
E shikon se shkatërruan dashurin tonë
Ndan dy zemra me të vërtetë
Mes dhimbjes po jetoj tani
Ka koh që stë kam parë
Nuk mundem të të harroj ty
Dhe pse zemrat tona janë ndarë
Pse erdhi ndarja pa e pritur
Ngrindje me ty nuk kam pas
Pse o Zot sna e bëre të ditur
Se njerëzit neve po na ndjan.
Vargu im për ty
Cdo rresht për ty i shkruaj i dashur
Cdo fjal ty ta kushtoj
Gëzimet e jets ty ti kam falur
Sepse un për ty ekzistoj
Sa herë që mar lapsin të shkruaj
Emri yt shkruhet i pari
Gjithmon e kam menduar
Se për ty do më shkruaj lapsi
Gjithmon do vrapoj për ty
Dikush më mendon dhe mua
Por un gjithmon do të dua ty
Se për ty kam me jetuar.
