Poezi nga Fatbardha Xhani Myslimaj

 

 

TAGORE

 

Prej shekujsh nisur për tek unë

nën hije pemësh vallëzuan

ëndrrat më të nurshme të rinisjes

gazmore,

çdo çast nga e para…

Por… ti nuk kishe si ta dije:

Tagore…!!

Tani është vonë…

Kush të tha që jam zgjuar e të pres,

mes mijëra zgjimesh të një bote që s’e njoh,

që më ngjall pasi me vdes,

që me sheh e unë vetë s’e shoh…

Është vonë

nata është e gjatë

rruga e lumturisë kaq e shkurtër

dhe drita e kujtimit kaq jetësore…

Është vonë tani

me hapa të ngadaltë nuk vihet tek unë

pse s’ më zure fort

për dore…

Është vonë

ështe vonë për Ne Tagore:

(“dhe dije, se ç’ fllad fërfëllin në korije,

kur hije e drurëve bie

s’ janë hije

por fije ëndrrash fantazie…”)