Poezi nga Mirvete Mehmeti

 

 

KALORËSE E LODHUR

 

U rrita me ngrohtësin e atdheut

me dashurine për të jetuar ku linda

por s’më lan ata,

më përplasen…

Jam kthesave të jetës,

rrugëve të pa dëshiruara

kalorëse e lodhur

ardhjesh e kthimesh

me kujtime të thinjura

e gravura lotësh

në fytyrën e nënës.

 

 

SI DRU TË PRERA

(1991 dhe 1993)

 

Ti qershor më kujton

këngën e Mine Pezës,

“Ku kam vajzën,ku kam djalin”

Maratonë…

spital,morg dhe anasjelltas

britmë nënash sillnin shiun

as ombrella s’e priste

e xhelatët

me rimorkio dore

bartnin bebet një mbi një

si dru të prera

me gjysëm gëzimi

në heshtje thonim

E gjeta!…

 

 

BUZË LIQENIT MJOSA

 

Çdo ditë

valët e tua të bardha

më bëjnë me lot

a thua kur do shterret ky mall ?

asnjë pulëbardhë

nuk sillet këtu

me një dorë mbaj një letër

me tjetrën

mbaj kopsat e këmishës

të mos zbërthehet nga

britmë e zemrës

me zërin trishtues

prej emigranti

buzë liqenit Mjosa

 

(Mjosa është liqeni më i gjatë në Norvegji )