Poems by Eligiusz Dymowski
Ars poetica
the poem begins in the heart
then transforms into thought
spinning from there
as an inky thread
onto the paper
like yarn from a ball
to make the longed for sweater.
Ars poetica
wiersz najpierw rodzi się w sercu
potem przekształca się w myśl
z której snuje się
atramentową nitką
na kartkę
jak kłębek
na upragniony sweter.
***
Life fell apart
like beads from a snapped rosary
The flushed Virgin Mary
sits quietly in the corner
the Angel comes
sizes it up
nods his head
mutters
and begins to gather together
what man had scattered.
***
Pogubiło się życie
jak paciorki różańca
Matka Boska z rumieńcem
cicho w kącie usiadła
przyszedł Anioł
popatrzył
kiwnął głową
pomruczał
zaczął zbierać do kosza
to co człowiek rozproszył.
Of the man who found himself not
The man
who never found himself
– is dead
yesterday he wrote:
”I know that
nothing holds me here”
and left through the window.
O człowieku, który nie odnalazł siebie
Człowiek
który nigdy nie odnalazł siebie
– nie żyje
wczoraj napisał kartkę:
“wiem, że nic mnie
tutaj nie trzyma”
i wyszedł przez okno.
