Sonetti di Hamdi Meça
Con il guscio foderato
L’ha stesa la sua neve primavera,
Io sorseggio il caffè bianco e nero.
Una gamba- giù, l’altra – in sù,
I passi – archi di un ponte tra i due estremi.
Sul questo ponte via-venga te, bellezza,
Vederti non ti vedo, ma possiedimi dentro.
La gravità aumentalo, tu cielo, oggi non me lo prendi
Con il gusscio-fodera in vecchiaia.
Il bianco mentre cammino nel suo profondo mi stipa,
Mi avvolgo, mi srotolo, fermo come poveretto.
Il respiro-fumo in una finestra cerco di allungare.
Gjon Buzuku : “grazia al suo respiro”
La montagna le torri aggiunge nel castello.
Agli anni, con voce: ” – via uccelli, nel vento!”
Me levozhgë i veshur
E shtriu pranvera dëborën e saj,
Shkoj për të pirë kafen bardhë e zi.
Kjo këmbë- poshtë, tjetra- në lartësi,
Hapat- harqe të një ure skaj më skaj.
Në këtë urë shkon e vjen, ti, perri,
Për të parë s’të shoh, por më hy thellë.
Rëndesën ma shton, s’më shkul sot, o qiell,
Me lëvozhgë i veshur në pleqëri.
E bardha tek ec dhe më thellë më rras,
Mbështillem, ç’mbështillem, rri si i mjerë.
Frymën- tym te një dritare bëj ta zgjas.
Gjon Buzuku: “-Hija nga shpirt i ndjerë”,
Mali ia shton kullat lart kalasë.
Viteve, me zë :”- Ikni zogj, në erë! ”
Il cavallo dell’Autunno
L’autunno spezza i baci consumati
Piegandomi, un foglio tocco, lo prendo.
Le sue nervature.rametto abbrustolito,
Oro dall’alchimia. Il braciere attizza.
Ognuno. Non solo uomini. Baci dà e prende,
“Senza fine, tu fanciulla.”” Tutto un sorso”, io. Tu vecchio.
Il giorno, tutto il giorno si ë smunto. Quando venne il buoi,
Notte, tutta la notte. Si é smunto. Quando sbianca talc (k).
Foglie del giorno e foglie della notte
Autunno per tutte le stagioni. Archiva
Forme. Architettura della giraffa.
Le discussioni, fiammiferi con mercurio.
Al vampiro piace la vena nel collo.
cavallo dell’auttuno si gratta sulla criniera.
Talc(k)- minerale morbido, fatta a stratti, di colore bianco.
Kali i vjeshtës
Vjeshta këput puthjet e harxhuara,
Përkulem dhe një gjethe e cek, e marr.
Vijat e saj. Karthi përcëlluara,
Florinj nga alkimia. E prushit zjarr.
Çdo kush. Jo veç njerëz. Puthje jep e merr,
“Pa fund”, ti e re. ”Me fund”, unë. Ti plak.
Dita, tërë ditën. U thith. Kur u err,
Nata, tërë natën. U thith. Kur zbardh talk.
Gjethe të ditës dhe gjethe të natës,
Vjeshta për të gjitha stinët. Arshivë,
Forma. Arkitektura e gjirafës.
Bisedat, kunja shkrepseje me zhivë.
Vampiri pëlqen damarin e qafës.
Kalit të vjeshtës i kruhet në krifë.
Shpjegime: -Talk- mineral i butë, shtresa-shtresa, në ngjyrë të bardhë.
Traduzione in italiano Sabina Darova
