Poem by Eliza Segiet
It Was the Same
There will no longer be home,
smoke from the chimney.
There will be no tomorrow.
Rotten beams
cannot withstand the pressure of time.
In the crooked house
a hunched woman
– waits.
It’s like it used to be,
out there behind the house flows a river.
Only now
the children do not have time to look at old age.
Time took away youth
– like the night takes away the evening.
There is no longer smoke from the chimney,
no chimney,
and there behind the house
still flows a river.
Translated by Artur Komoter
Było tak samo
Nie będzie już domu,
dymu z komina.
Nie będzie jutra.
Zmurszałe belki
nie wytrzymują naporu czasu.
W przechylonym domu
zgarbiona kobieta
– czeka.
Jest tak, jak było kiedyś,
tam za domem płynie rzeka.
Tylko teraz
dzieci nie mają czasu patrzeć na starość.
Czas zabrał młodość
– jak noc zabiera wieczór.
Nie ma już dymu w kominie,
nie ma komina,
a tam za domem
wciąż płynie rzeka.
ATUNIS GALAXY POETRY 
The description is very captivating. Loved this immensely!!!