Kam uri për gojën tënde, zërin, flokët e tu,
shkoj rrugëve i uritur, i heshtur,
buka nuk më mban, agimi turbulluar më gjen,
tingullin e lëngshëm të këmbëve të tua kërkoj.

I uritur jam për qeshjen tënde gurgulluese,
për duart e tua ngjyrë grunajash të harlisura,
kam uri për xhevahirin e zbehtë të thonjve të tu,
dua të ha lëkurën tënde si bajame e freskët.

Dua të ha rrufenë e djegur në bukurinë tënde,
hundën mbretëreshë në atë fytyrë të bukur,
dua të ha hijen bredharake të qerpikëve të tu.

I uritur shkoj e vij muzgun duke nuhatur,
duke të gjurmuar, zemrën tënde të ngrohtë duke kërkuar,
si një puma në Quitratùe*-në e vetmuar.

Quitratùe-një qytet i vogël në jug të Kilit

© shqipëroi Maksim Rakipaj