Poezi nga Fitore Doma

 

 

Palltoja

 

Dike ecur mbi trotuar

Mendoja vetëm për ty

Në pallton e mondafshtë

Ranë vetëm dy pika shiu

E strukur në pallton e ngrohtë

Me freskinë e natyrës

Në një mendim shum të thell

Më je bërë pjesë e hijës

Nuk mundem dot të eci shpejt

Sepse mendjen tek ti e kam

Më bën shum ,që të hesht

Me zemrën që të kem  pranë

Nuk ja hap rrugën askujt

Vetën imazhin tand përfytyroj

 

Vetëm tek Zoti kam me u lut

Se vetëm ty të dashuroj.

 

 

 

 Ndarja

 

Të dua me the me gjysëm fjale

O shpirt o zemër pse nuk u ndale

Erdhi mëngjesi erdhi dhe mbrëmja

Prisja gëzimin,por më erdhi vdekja

Zemra më rrihte nga mërzia

Si u shuan ndjenjat e mia

Kur para ca kohësh ishin ndjenja gëzimi

Kur tani u shfaqen ,ndjenja trishtimi

Ku në syte e mi pati shum lot

Se besoja se do ndodhte kjo

E pata menduar se do jo jemi bashk

Se kam pritur nga ti se nga un do me u nda.

 

 

 

 Pse

 

Pse dëgjove fjalët e botës

Pse sbeje sikur doje vetë

E shikon se shkatërruan dashurin tonë

Ndan dy zemra me të vërtetë

Mes dhimbjes po jetoj tani

Ka koh që stë kam parë

Nuk mundem të të harroj ty

Dhe pse zemrat tona janë ndarë

Pse erdhi ndarja pa e pritur

Ngrindje me ty nuk kam pas

Pse o Zot sna e bëre të ditur

Se njerëzit neve po na ndjan.

 

 

 

 Nuk harrohet

 

Nuk harrohet ajo dit

Kur ti më the mori fund gjithçka

Sytë e mi span me drit

Se për mua ishe një dashuri e par

Nuk harrohet ai moment

Ku me dhe dorën për të fundit her

Nuk harrohet ajo tragjedi

Ku ti me the se në zemrën time

Nuk ekziston ti

Gjith ai çast shkoi me lot

Mes jetës dhe shpreses thash po jetoj

Në syt e tij pash një shikim

Po ai shikim kishte qen një mallkim

 

 

 

 Kjo quhet dashuri

 

Më fal që të dua kaq shumë

Më fal që ti fal netët pa gjumë

Më fal që të shikoj me aq butësi

E pra, kjo quhet dashuri.

Më fal që po të qesh me buzën gaz

Më fal se me zë të lart po të thërras

Më fal nëse të shikoj në sy

Se po më digjet shpirti për ty.

Më fal nëse thërras emrin tënd

Sepse ti për mua je njeriu i shenjtë

Më fal nëse të përqafoj fort

Eshtë malli që për mbrenda më kaplon.